Open op di- zo mi 13.00- 16.30 uur.

Marijke Jongbloed: “Hoe kwam je op het idee dit te schilderen?”.
Ruurd Wiersma: ”Dat is zo gekomen, ik had hier een oude peteroliestook en die loefte wel eens en plofte wel eens en toen op een avond zat ik hier in huis en toen gaf hij een plof en de vonken die stoofden over de vloer en ik snel de stofzuiger hier uit de bedstee halen en heb ik alle vonken.. anders was het hele huis de lucht in gegaan. Nauw he.”.

Marijke Jongbloed: ”Toen was die helemaal zwart geblakerd ?”.
Ruurd Wiersma: ”Toen was het helemaal zwart geblakerd he, ja alles was zwart en toen ging ik naar de schilder toe, ik was ook al aan het schoonmaken geweest, maar die zei je moet niet beginnen te schoonmaken met van die wasmiddels want dat streept, loef is vettelijk zei hij tegen mij en dat was ook waar, dat heb ik ondervonden en euh ik zal je een amertje vol verf geven, dan schilder je hem helemaal over dan is je zwart weg daar zie je nooit weer wat van en toen kreeg ik een idee ineens, toen ik aan het verven was ik denk ik schilder daar bovenin blauw en de onderkant groen dan ben ik net zo ver als die man in den Haag, hoe heette die haast ook weer.

Marijke Jongbloed: “Mesdag?”.
Ruurd Wiersma: “Mesdag, Mesdag, ik denk dan zal ik hetzelfde maken dan Mesdag ook maakt en toen heb ik hier de hele natuur op gezet, zal ik maar zeggen, ik ben een natuur man. De herfst, zomer, lente en de winter. ”

Marijke Jongbloed: ”Hoe lang heb je hierover gedaan?”.
Ruurd Wiersma: “Daar heb ik vijf jaar ingezeten, zo af en toe maar eens af, weet je wel, maar ik heb het voor elkaar geflikt he, maar ik was blij dat het gebeurd was.“